தொலைந்தே போகிறேன்

கவி என நினைத்து
கவி பல எழுதி
தள்ளுகிறேன்,
வறுமை சூழ
விக்கித்து நின்ற
பொழுதிலிருந்து..

**
மீண்டும் துவக்க
புள்ளியில்
நிற்கிறேன்.
காலம் ஒரு
அசத்தலான
கடவுள்..

**
தரித்திரம் சூழ்ந்தது,
இரக்கம் கொண்டவனிடத்தில்..

**
அமைதியாய் ஒரு
வாழ்க்கை அமைந்த
பின்னே,
கடவுள் மீது
கவனம்..

**
எதுவுமற்று
யாருமற்று..
வேறொன்றுமில்லை..

**
தொலைந்தே போகிறேன்..
கரிய வானம்
இருண்டு போகட்டும்.

**
எங்கே நகர்கிறது,
அல்லது
நகர்கிறோம் ??

**
மனது
கதறுகிறது.. 

நிசப்தமாய்
நகர்ந்தது
வானம்..